реклама партнерів:
Головна › Новини › КУЛЬТУРА

Помер археолог Володимир Коваленко

Як повідомила журналістка Тетяна Миргородська, сьогодні помер відомий археолог, дослідник Батурина і Шестовиці Володимир Коваленко.

Володимир Коваленко народився в Семенівці на півночі Чернігівщини 1954 року.

У 1983 році захистив кандидатську дисертацію «Походження літописних міст Чернігово-Сіверської землі» в Інституті археології АН УРСР.

У 1994– 2011 рр. — завідувач кафедри археології та українознавства Чернігівського педагогічного інституту імені Т. Г. Шевченка (Інституту історії, етнології та правознавства імені О.Лазаревського) , з листопада 2011 року — доцент цієї кафедри.

Обстежив понад 500 археологічних пам'яток Чернігівщини, організовував і керував експедиціями в Новгороді-Сіверському, Батурині, Шестовиці, Любечі. Автор понад 300 наукових статей з історії і археології давньоруських міст.

У 2009 році Указом Президента України «За вагомий особистий внесок у створення Національного історико-культурного заповідника «Гетьманська столиця» в м. Батурин, соціально-економічний розвиток Чернігівської області, збереження історичної спадщини Українського народу» був нагороджений орденом «За заслуги» ІІІ ступеня

Помер після тривалої хвороби.


Теги:археологи, ЧНПУ, Шестовиця, Батурин, Володимир Коваленко

Читайте також

Коментарі (1)
avatar
0 Спам
1
ІМЯ ЯГО ЖЫВЕ Ў СТАГОДДЗЯХ
З вялікім болем і жалем даведаўся пра смерць Уладзіміра Пятровіча Каваленкі.
Выказваю глыбокае спачуванне родным, блізкім, сябрам, калегам, вупускнікам і студэнтам Чарнігаўскага нацыянальнага педагагічнага ўніверсітэта. Мае шчырыя спачуванні – жыхарам Чарнігава і Чарнігаўшчыны. Гэтая зямля згубіла выдатнага навукоўца і чалавека, які вывучаў і даследаваў яе. Зямлю, якую саграваў сваімі рукамі.
Гэта быў высокародны чалавек, цудоўны выкладчык, добры гаспадар і кіраўнік. Мне пашчасціла, яшчэ будучы студэнтам гістфака Гомельскага ўніверсітэта, чуць і бачыць гэтага легендарнага чалавека, гутарыць з ім. З вялікай гасціннасцю ён запрашаў нас, гомельскіх студэнтаў, браць ўдзел у чарнігаўскіх экспедыцыях і канферэнцыях. Памятаю вочы гэтага знакамітага ўкраінскага археолага, яго добрыя вочы. Цяпер, як і тады, чую словы Уладзіміміра Пятровіча падчас адкрыцця канферэнцый: “…Так у добры шлях, калегі…” Надзычай шмат сіл і здароўя гэты чалавек аддаў даследчыцкай і выкладчыцкай дзейнасці. Сёння сярэднявечную гісторыю Чарнігаўшчыны нельга ўявіць без прац сына гэтай зямлі – Уладзіміра Пятровіча Каваленкі. Думкаю, сэрцам, творчасцю ён быў адданы сваёй Чарнігаўшчыне, роднай Украіне.
Цяжка развітвацца з такім цудоўным чалавекам, як Уладзімір Пятровіч. Цяжка казаць аб ім у мінулым часе. Але ён не памёр, ён застаўся жыць у сваіх працах і вучнях, якія працягваюць яго справу. Упэўнены: імя гэтага чалавека будзе жыць у стагоддзях.
З глыбокімі спачуваннямі, Вадзім ЛОСЬ, гісторык. Гомель.
Увійдіть:
avatar